آثار روان شناختی فرزندآوری چیست

پذیرش فرزندآوری همسویی با نظام آفرینش و همگامی با طبیعت است . با توجه به اهمیت توجه به مسئله جمعیت و خانواده مطلبی درباره آثار روان شناختی فرزندآوری می خوانیم.

زایش از اساسی ترین هنجارهای جایگاه پدری و مادری است و این جایگاه نقش ویژه ای در استحکام، آرامش و نشاط خانواده دارد. از این رو، بانوانی که از مادرشدن پرهیز می کنند، خلاف طبیعت بشری و زنانه خود گام برمی دارند.

احساس دوست داشتن و دوست داشته شدن

با آغاز زندگی مشترک، بخش قابل توجهی از نیازهای عاطفی همسران جوان تأمین می شود و در صورت بهره مند بودن آنان از الگوهای خانواده متعادل به مرور زمان توانایی پاسخ دادن به نیازهای بیشتر را پیدا می کنند.

تولد فرزند نیز، زمینه پاسخگویی بسیاری از این نیازها از جمله نیاز به دوست داشتن و دوست داشتنی بودن را فراهم می کند، زیرا یکی از نیازهای فرزندان مورد توجه بودن و دوست داشته شدن توسط دیگران است .

در مقابل ، والدین نیز نیاز دارند از کسی حمایت کنند و او را دوست داشته باشند؛ بنابراین ، کارکرد نیازهای مذکور به گونه ای است که والدین و فرزندان مکمل یکدیگر هستند و حاصل آن رضایت خاطری است که نصیب آن ها می شود.

این احساس رضایت موجب انس بیشتر با کسی می شود که در تأمین خواسته های درونی سهمی دارد و نقش ایفا می کند و در نتیجه با گسترش خانواده پس از تولد فرزندان ظرفیت های انس و الفت در زندگی افزایش می یابد. فرزند، صفا و صمیمیت خاصی به خانواده می بخشد و چون محبوب پدر و مادر است و هر دو به او دل بسته می شوند.

لذت پدر و مادر شدن

هرچند از نظر زیست شناسی زندگی از هنگام انعقاد نطفه و بارداری آغاز می شود و تولد درواقع یک مرحله از رشد کودک است که از رحم مادر به دنیای خارج، قدم می نهد، اما از زمان تولد، نوزادان منبع لذت و شادی در خانواده هستند با وجود فرزند، لذت زیادی در خانواده وجود دارد و والدین با انرژی بودن و شادی را به عنوان یک مزیت از کودکانشان دریافت می کنند.

تولد نوزاد، ملاقات فرزند برای نخستین بار و انتقال او از بیمارستان یا زایشگاه به خانه یکی از بهترین ، لذت بخش ترین و دوست داشتنی ترین لحظات است که می توان در خانواده از آن صحبت کرد. روان شناسان معتقدند کودکان والدین را از تنهایی رهایی می بخشند و موجب نشاط و شادابی ، افزایش کارآمدی و پختگی شخصیت والدین می شوند؛ بنابراین تولد فرزند، خطاب الفاظ «مامان» و «بابا» به پدر و مادر، نگاه به چهره بشاش و تبسم آفرین فرزندان، بوسیدن و بازی با آن ها می تواند نشاط وصف ناپذیری را برای والدین به ارمغان بیاورد و موجب سلامت روانی شان شود.

احساس مفید بودن

تولد فرزندان در محیط خانواده احساس ثمر داشتن را برای والدین در پی دارد. افرادی که صاحب فرزند هستند احساس مفید بودن بیشتری می کنند. وقتی والدین از فرزندان خود مراقبت می کنند، توانایی خود را برای مراقبت از نسل آینده اثبات می کنند و این امر سبب ایجاد اعتماد به نفس در آن ها می شود.

مهین انصاری فرد، کارشناس جوانی جمعیت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز

انتهای پیام

نظرات

captcha